วีรกรรมใหญ่ที่ป้อมพระอาทิตย์....เห้อ..พวกที่ เก่งแต่ปากเป็นแบบนี้นี่เอง

สบาย สบาย วันอาทิตย์เก็บหากใครไม่มีที่ไป ลองไปที่ๆๆที่ผมชอบไปกันไหมครับ

กระเป๋า สะพายเป้ พร้อมกล้องถ่ายรู

ปไปทอดกายสบายอารมณ์ที่ป้อมพระอาทิตย์ แถวๆๆๆ ถนนข้าวสาร

ที่แห่งนี้ ได้แต่เคยผ่าน ไม่เคยได้ไปเที่ยวอย่างจริงจัง
วันนี้ต้องถือโอกาสเข้าไปสำรวจให้ทะลุปุโปร่งเสียที

แอบคิดอยู่ ในใจว่า สถานกลางเมืองแบบนี้ ้
คงจะไม่มีเด็กๆๆๆมากวนใจแน่เลย อยากจะไปที่ๆๆๆ
ที่ไม่มีเด็กๆๆบ้างจังเลย..........

แต่ วันนี้ก็มีเรื่องตื่นเต้นอยากจะเล่าให้สมุนของลุงกิ๊
ได้อ่านกันครับตื่นเต้นมากๆๆๆ กัน

วีรกรรมกู้ชีพน้องคางคก....ที่ป้อมพระอาทิตย์ !!!!!!

งั้นมาเริ่มกันเลยจ้า


ฟ้าโปร่งสบายๆๆๆๆ จังเลย

ป้อมนี้สร้างกันตั้งแต่เมื่อไรนะ

ยิ่งใหญ่ อลังการ รับใช้ประเทศไทยมานานหลายปี แน่เลย

เดินเที่ยว เหนื่อย ก็ขอทานอาหาร ขนมเบื้องแสนอร่อย
ที่วางขายริม ทางเท้าซะหน่อย

เอา ซัก คำมั๊ย ครับ

ระหว่างที่ นั่งทานอาหารอยู่นั้น

ผมก็เห็นอะไรแปลกๆๆๆ
มัน ต้องมีอะไรเกิดขึ้น ณ. ที่แห่งนี้แน่เลย

เด็ก ผู้ชายคนหนึ่ง ยืน เกาะที่รั้วริมน้ำ

หนูน้อยคนนี้ ยืนอยู่ที่นั่น กว่า 20 นาที

และตะโกนพูดคุยกับใครบางคน ที่อยู่ในน้ำ

จากเด็ก 1 คน หลายเป็น 2 คน เข้ามาร่วมสมทบ

จาก 2 กลายเป็น 3 คน

ภายในเวลาอันรวดเร็ว เด็กๆๆๆ ต่างวิ่งกรูกันเข้ามาร่วมสมทบอีกหลาย คน

เค้าทำอะไรกันนะ

ใครกำลังจะจมน้ำตาย แน่เลย


แม้เด็กๆๆ จะช่วยกันตะโกน และเอาไม้ยื่นลงไปในน้ำให้ใคร
บางคนจับ เพื่อดึงขึ้นมาจากน้ำ

ลุงวัยกลางคนคนหนึ่ง ก็ชะโงกหน้ามาดู แล้วก็ยืนหัวเราะพลาง
ก็เอาไม้ยื่นไปที่น้ำเพื่อให้เค้าเกาะไม้ ขึ้นมา

ลุงคนนี้ก็พยามอยู่ 2 - 3 ครั้ง แต่เค้าก็ไม่สามารถขึ้นมาได้

แล้ว ลุงคนนี้ก็เดินจากไป ทิ้งให้เด็กๆๆๆ
ร้องตะโกนขอความช่วยเหลือกันต่อไป


ก็ แน่ละ ซี ไอ้ทีจมน้ำ นะมัน น้องคางคกแก่ตัวหนึ่ง

มันจะเกาะไม้ได้ อย่างไร เพราะ คางคากมันเกาะกิ่งไม้ไม่เป็น


เด็ก หนอ เด็ก

คลื่นน้ำ กระเพื่อมครั้งแล้วครั้งเล่า จนน้องคากคก สำลักน้ำไปหลายที
มิหนำซ้ำ ยังติดกรงเหล็ก เสียด้วยซ้ำ

ทันทีที่ผมเดินเข้าไปหากลุ่มเด็กๆๆๆ เด็กๆๆๆ ก็วิ่งกระชากแขน บอกผมว่า

ลุงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ช่วยมันด้วย

มันจะจมน้ำตายแล้วววววววววววววว

ลุงกิ๊ก็เลยบอกเด็กๆๆ ไปว่า คางคกเกาะกิ่งไม้ไม่เป็นหรอกหนูๆๆๆ
มันไม่ใช่กบ

มันชอบนั่งและอยู่บนบกเท่านั้น ถ้าอยู่ในน้ำนานกว่านี้
คางคกต้องตายแน่เลย

ลุงกิ๊ก็เลยบอกเด็กๆๆว่า

ก็แค่ หาโฟมมาทำเป็นเรือให้คางคกนั่งซิ แล้วก็ดึงขึ้นเท่านั้นเอง

ลุงกิ๊ก็เลย เอาไม้ไผ่ มาเสียบกับแผ่นโฟม แล้วหย่อนลงน้ำให้คางคกได้ไต่ขึ้น

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

พอยกคางคกขึ้นมาได้ แล้วจะให้เด็กๆๆๆ
ได้ช่วยกันปฐมพยาลเสียหน่อย เพราะเค้าเหนื่อย
หอบ แค๊กๆๆๆๆๆดูน่าสงสารมากเลย

ผมยกคางคกมาให้เด็กได้ดูกัน เห็นเป็นห่วงกันดีนัก
แต่เหตุการณ์กลับตรงกันข้าม

เด็กๆๆๆๆๆๆ กลับวิ่งแตกกระเจิง
เพราะเด็กๆๆๆๆ กลัวคางคกกัน

อะไร กันนี่.....ปุึดโถ่.........ที่ แท้ก็เก่งแต่ปาก
แต่เอาเข้าจริงๆๆ เผ่นตูดหดตดหายไปหมดเลย

ก๊ากกกกกกก....

และ แล้วผมก็เขี่ย น้องคางคกให้ไปอยู่ในป่าละเมาะใกล้ๆๆ
กับสวนพระ อาทิตย์

หวังว่า น้องคางคกแก่ คงจะหายเหนื่อย และกลับบ้าน
อย่างปลอดภัยนะจ๊ะ

ก๊ากกกกก ลุงกิ๊ได้เพื่อนใหม่ เป็น น้องคากคกแก่



สมุนตัวใหม่ของลุงกิ๊

วีรกรรมกู้ชีพที่สวนพระอาทิตย์ เหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นของผม
เรื่องราวที่ทำให้ผมต้องขอเก็บความ ทรงจำไว้ใน
สมุดสะเก็ตภาพสีน้ำของผมอีกเรื่องประจำอาทิตย์นี้ครับ

เรื่องราวของน้องคางคก ก็จบเพียงเท่านี้ครับ

ชีวิตทุกชีวิตมีคุณค่า ทุกคนทุกตัวก็ รักชีวิตเหมือนกัน


การเห็นอกเห็นใจกัน เป็นสิ่งดี
ที่ไม่ควรลืมสำหรับทุกชีวิตที่ยังมีชีวิต