March 30, 2010
เกาะพีพี … หนึ่งคืนนั้น สั้นไปจริงๆ (1) … เกาะพีพีดอน ในมุมสูง
หมู่เกาะพีพี … สุดยอดของการท่องเที่ยวทางทะเลของกระบี่ และเป็นเกาะที่เคยติดอันดับเกาะสวย 1ใน 10 เกาะสวยของโลกมาแล้ว ดังนั้นไม่ต้องแปลกใจหากจะมีใคร บางคนพูดว่า หากไม่ได้ไปยลโฉมเกาะพีพี ก็เหมือนมากระบี่ไม่ถึง …
หมู่เกาะพีพี เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาตินพรัตน์ธารา – หมู่เกาะพีพี … เกาะพีพี ประกอบไปด้วยเกาะสำคัญๆ 4 เกาะ คือ เกาะพีพีดอน เกาะพีพีเล เกาะไม้ไผ่ และเกาะยุง ซึ่งเกาะพีพีดอน และเกาะพีพีเล เป็นที่นิยมในการเที่ยวมากที่สุด จนได้เชื่อว่าเป็นอัญมณีล้ำค่าของการท่องเที่ยวกระบี่ทั้งหมด… โดยเกาะพีพีดอนเป็นพื้นที่ ที่ได้รับการอนุญาตให้ทำการท่องเที่ยว อย่างเข้มข้น ยอมให้มีที่พักของเอกชนและร้านค้าต่างๆได้เป็นจำนวนมาก เก่ะพีพีเล ก็ยอมให้มีการดำเนินการท่องเที่ยวอย่างกว้างขวาง ยกเว้นไม่ให้มีการตจัดสร้างที่พักและร้านอาหาร ส่วนเกาะยุงและเกาะไม้ไผ่ มีการดำเนินการท่องเที่ยวแบบอนุรักษ์ ดำเนินการโดยอุทยาน
เกาะใหญ่ทั้งสองของพีพีตั้งอยู่เคียง ข้างกัน เกาะพีพีดอน เป็นเกาะที่มีชายหาดสวยอยู่รอบเกาะ มีที่พัก มีท่าเรือโดยสาร และสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย และถือว่าเป็นประตูสู่เกาะพีพี เพราะไม่ว่าเราจะเดินทางมาจากเรือ โดยสารจากท่าไหน เรือทุกลำจะต้องมาจอดเทียบท่าที่อ่าวต้นไทร บนเกาะพีพีดอน … ส่วนเกาะ พีพีเล เป็นเกาะหิน มีอ่าวอยู่ด้านเดียว คือ อ่าวมาหยา ดังนั้นเราจึงเริ่มต้นการเที่ยวพีพีกันด้วยการสำรวจชมเกาะพีพีดอน กันก่อน ก่อนที่จะไปเที่ยวที่อื่นๆค่ะ
คำว่า “พีพี” ไม่ใช่คำในภาษาอังกฤษ แต่เชื่อว่ามาจากคำในภาษายาวี ปูเลา “ปีอาปี” … ปูเลา แปลว่า เกาะ ส่วน ปีอาปี แปลว่า แสม … ในอดีต การเข้ามาอาสัยอยู่ในหมู่เกาะแห่งนีริ่มต้นจากชาวเลที่พูดภาษายา วี ติดตามมาด้วยชาวมุสลิมจากกระบี่ที่พูดภาษายาวีเช่นเดียวกัน ทั้งชาวมุสลิมและชาวเลจึงเปรียบเสมือนกลุ่มชนที่ได้ขนานนามหมู่ เกาะแห่งนี้ว่า ปีปีอา หรือ พีพี ในที่สุด
อ่าวต้นไทร … ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเกาะ เป็นท่าเรือหลักของเกาะ เป็นแหล่งชุมชนที่คับคั่งด้วนร้านค้า ร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึก สถานบันเทิง รวมถึงเป็นสูนย์การของผู้ประกอบ การท่องเที่ยวของเกาะพีพี
ภาพชินตาของอ่าต้นไทร … เรือหัวโทง เรือสปีดโบ๊ต เรือเฟอรี่ ที่เรียงรายอยู่มากจริงๆ เพื่อรอให้บริการกับนักท่องเที่ยวตลอด ทั้งวัน
เกาะพีพีดอน มีจุดท่องเที่ยวอื่นๆที่น่าสนใจหลายแห่ง หากติดตามบทความจากบล๊อกเกอร์สีน้ำฟ้า บล๊อกเกอร์จันทร์จ๋า จะมีข้อมูลมากมาย แต่จะขอเล่าไปเรื่อยๆ แม้บางแห่งจะมีเวลาไม่พอที่จะ ไปเดินเที่ยว … เกาะพีพี หนึ่งคืนนั้น สั้นไปจริงๆค่ะ คุณแจม ..
จากอ่าวต้นไทร หากคุณหันหลังไปทางทิศตะวันตก จะมีทางเดินตรงไปสู่ อ่าวโล๊ะดาลัม ด้วยระยะทางห่างกันแค่ 70 เมตรเท่านั้น อ่าวโล๊ะดาลัม ได้ชื่อว่ามีหาดทรายขาวละเอียดทอด ยาว มองเห็นวิวกำแพงเขาหินปูนโอบน้ำทะเล เราสามารถนอนพักริมหาด และเนื่องจากระดับน้าตื้นจึงเหมาะที่จะลงเล่นน้ำได้ ตลอดแนวหาดมีเตียงผ้าใบบริการอยู่แทบทุกจุดของหาด … ที่นี่ยังเป็นแหล่งรวมกิจกรรมสนุกๆมากมายให้คุณเลือกเล่น เช่น เรือคายัก พาราเซลลิ่งฯ … อ่าวต้นไทร และอ่าวโล๊ะดาลัม จึงเหมือนอ่าวคู่แฝดที่งดงามของพีพีค่ะ
ทางทิศเหนือของเกาะพีพีดอน ยังมีชายหาดที่เงียบสงบ เช่น หาดยาว อ่าวรันตี แหลมตุง ให้คุณได้เหมาเรือหังโทงออกไปเล่นน้ำได้อีก ซึ่งจะได้นำไปชมในโอกาสหน้า … วันแรกนี้ขอพาไปเที่ยวที่จุดชมวิวสองอ่าวกันก่อนค่ะ
เกาะพีพีดอน ไม่ได้สวยเฉพาะชายหาดเท่านั้นนะคะ ลัษณะของกาะมีพื้นที่ราบอยู่ตรง กลาง และมีภูเขาหินปูนขนาบสองด้าน และบนภูเขานี้ คือ จุดชมวิวสองอ่าวที่เกาะพีพีดอน และเป็นสัญญลักษณ์ของเกาะพีพี … ซึ่งว่ากันว่า เป็น 1 ใน 2 สถานที่ ที่คุณไม่ควรพลาดเมื่อมาเที่ยวที่เกาะแห่งนี้ค่ะ …
ก่อนออกเดินทางขึ้นเขา … เราแวะทานข้าวกันที่ร้านมา ดามเรสโต้ ด้วยความหิวเลยทานอาหารจนหมด ก่อนที่จะคิดขึ้นมาได้ว่าน่าจะ ถ่ายรูปมาฝากเพื่อนๆกัน … ต้องขอบคุณเจ้าของร้าน บล๊อกเกอร์จันทร์จ๋า ที่แม้แต่ไม่สามารถอยู่พบปะกันได้ ยังสั่งพนักงานไว้ว่าอาหารมื้อนี้เป็นอาหารที่เจ้าของร้านขอเป็น เจ้าภาพ และเลี้ยงต้อนรับพวกเราสู่เกาะพีพีค่ะ …
ท้องอิ่ม … ชักหนักใจเล็กๆว่าจะเดินขึ้นเขา ไหวมั๊ยนี่ อีกทั้งรองเท้าที่มีก็เป็นเพียงรองเท้ารัดส้น ที่ไม่เหมาะกับการเดินขึ้นเขาเลย แต่มาถึงที่แล้วนี่คะ ยังไงก็ต้องขอขึ้นไปเก็บภาพสวยๆของ Twin Bays กัน หน่อยค่ะ จะพลาดได้อย่างไร …
บันไดคอนกรีต ซึ่งเป็นทางขึ้นเขาค่อนข้างสูงชัน แต่มองขึ้นไปดูไม่สูงนัก … เริ่มเดินกันเลยนะคะ แต่พอพ้นโค้งที่หนึ่ง แล้วมองตรงขึ้นไป สิ่งที่อยู่ในสายตาตอนนี้คือ บันไดนับร้อยขั้น ตรงดิ่งขึ้นไปในอากาศ ทั้งสูง ทั้งชันค่ะ
“My God !! … It is high” แคลลี่ประท้วง
“ก็สูงน่ะซิ ก้าวไปเรื่อยๆก็แล้วกัน แล้วจะถึงเองแหละ” ฉันหัน มาบอกเธอ ก่อนที่จะกัดฟันเดินไต่ความสูงขึ้นไปเรื่อยๆ … บางช่วงเราผ่านนักท่องเที่ยวที่ขึ้นมาก่อนเรา และกำลังจะเดินลงเขาไป
“You almost there. Keep going. It worth every minute of climbing.” นักท่องเที่ยวบางคน พูดให้กำลังใจ ให้ก้าวเดินต่อไป
เราใช้เวลาเดินขึ้นเขาราวๆ 45 นาที ก็มาถึงจุดชมวิวที่ 1 ค่ะ … ว๊าวๆๆๆๆ ดูวิวในภาพด้านล่างซิคะ … สิ่งที่เราเห็น คือ อ่าวต้นไทร อยู่ทางซ้ายมือ และ อ่าวโล๊ะดาลัม อยู่ทางขวามือ … เราทั้งหมดไม่รอช้า กดชัตเตอร์กล้องในมือไม่ยั้งค่ะ
“ช่วยถ่ายรูป ให้ด้วยจ๊ะแอนดรู” ฉันหันไปบอกให้เพื่อชาวต่างชาติที่ ตามมาเที่ยวด้วยกันช่วยถ่ายรูปให้ ขณะที่ตัวฉันเอง ปีนป่ายขึ้นไปบนก้อนหิน
“คุณแจมช่วยดูด้วยนะคะ ว่าพี่โพสท่าได้เหมือนจ่าจินต์หรือเปล่า … จะ เอารูปไปฝากจ่าน่ะค่ะ” ฉันบอกคุณแจมให้ช่วยกำกับท่า ทาง ให้เหมือนมากที่สุด … และถึงแม้ว่าแดดจะส่องที่ กล้อง ภาพออกมาไม่ดีเท่าที่อยากจะให้เป็น แต่รูปนี้นำมาฝากจ่าจินต์ค่ะ J J J
เราเดินทางตามทางเดินลาดด้วยปูนต่อ ไปยังจุดชมวิวจุดที่ 2 ซึ่งอยู่สูงขึ้นไป … สองข้างทางมีต้นไม้ ใหญ่อยู่มาก ทำให้การเดอินขึ้นเขาไม่โหดเท่าไหร่ และตามกิ่งไม้มีนกตัวเล็กๆส่งเสียงร้องทักทายไปตลอดทาง
“ตอนที่เกิดสึ นามิ … น้านพพาพวกเราวิ่งขึ้นเขา แจมไม่ได้หันไปมองค่ะว่า ภาพของคลื่นสึนามิที่ถาโถมเข้ามากระหน่ำอาคาร สิ่งก่อสร้าง และทุกอย่างในเกาะอย่างบ้าคลั่งเป็นอย่างไร ไม่อยากให้ภาพเหล่านั้นติดตา … แต่น้านพหันกลับไป มอง ต้องถามน้าดูค่ะ” คุณแจมเล่า
“เรา และชาวบ้านที่นี่นั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่บนเขาเนิ่นนาน ยุงก็เยอะ แม้จะเห็นว่าคลื่นสึนามิสงบลง แต่เราก็ไม่กล้าลงไปจากเขา … ไม่รู้ว่ามันจะกลับมาอีกหรือไม่” ขา ก็ก้าวเดิน ขณะที่คุณแจมเล่าท้าวความถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
“ช่วงที่เราพัก อยู่บนเขา … มีคนจากด้านล่างขึ้นมา แล้วบอกว่า “น้ำมาแล้ว” … เรากำลังจะวิ่งอีก แต่ชงักอยู่กัยที่ เมื่อชายคนที่พูดกับเราส่งขวดน้ำมาให้ … ”
ไม่นานเราก็มาถึงจุดชมวิวที่ 2 … ยิ่งสูง ยิ่งสวย … คงเป็นบทสรุปของวิว เกาะพีพี และทิวทัศน์สองอ่าวคู่ที่ที่ทอด ตัวเข้าหากันอย่างอ่อนช้อยงดงาม อวดให้เราเห็นในสายตา และเก็บภาพไว้ในเลนส์กล้อง
ได้ยินแว่วๆมาจากนักท่องเที่ยวก ลุ่มอื่นว่า หากใครขึ้นมาชมวิวที่นี่ตอนราวๆห้าโมงเย็น ที่นี่ยังได้ชื่อว่าเป็นจุดชมวิวอาทิตย์อัสดงที่สวยที่สุดแห่งหนึ่ง ในพีพีเลยแหละค่ะ … แต่ฉันว่า หากจะขึ้นมาดูพระอาทิตย์อัสดงที่นี่ น่าจะต้องเตรียมไฟฉายมาด้วย เพื่อใช้ในกรณีที่ความมืดเข้ามาครอบคลุม ก่อนที่เราจะเดินลงเขา และเมื่อลงเขามาแล้วคุณยังสามารถแวะร้าน อาหาร ผับ บาร์ เพื่อรับประทานอาหาร หรือสังสรรค์กับเพื่อนฝูง ก่อนที่จะกลับเข้าที่พัก …
ดูรูป อ่านบทความแล้ว … ยังไงก็คงจะไม่ซาบซึ้งกับการ มาได้สัมผัสด้วยตัวเอวแน่นอนค่ะ … หากมีโอกาส มาเก็บความประทับใจจากพีพีกันนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น