ได้ดังประสงค์ แต่ไม่สมปรารถนา

ชีวิต มันไม่ได้ดังใจเราเสมอไปหรอกหลายสิ่งที่ต้องการ ก็ไม่ได้มา ขณะที่บางสิ่ง แม้ว่าจะได้ดังประสงค์ หากก็ดูเหมือนจะ..ไม่สมปรารถนาเราถูกสอนมา แบบสุขนิยมในเชิงบริโภคนิยมว่า ..ต้องได้มาดังใจจึงจะมีความสุขจนลืมมองไปว่า ในธรรมชาติ ไม่มีสิ่งใดได้ดังใจไม้ใหญ่ที่ยืนต้นงามสง่า ไม่เคยบังคับแดดฝนได้ดังใจส่วนต้นอ้อล้อลมนั่นเล่า ก็อาจจะไม่ได้พิศวาสอะไรเลยกับสายลมที่ต้นไม้ทำได้ ก็คือเติบโตไปทีละวันๆที่ต้นอ้อทำได้ ก็คือไม่ต้านแรงลมที่คนเราทำได้ ก็อาจจะเป็นเพียงแค่ดำเนินชีวิตไปตามธรรมดามีความสุขแบบที่ไม่จำเป็นต้องฝืนใจมีความรักแบบที่ไม่จำเป็นต้องดิ้นรนเราถูกสอนมาโดยหลายสิ่งหลายอย่างรอบๆตัว ให้ไขว่คว้าหาสิ่งที่ดีที่สุดแต่พอได้มาตามประสงค์ มันก็ยังไม่สมความปรารถนามีสิ่งที่ดีกว่ารอข้างหน้าอยู่ร่ำไปดีที่สุดนั้นไม่มีจริง แต่เหมาะสมที่สุดเท่านั้นหรอกที่อาจจะเป็นไปได้สิ่งที่เรามีอยู่และฝันที่ไม่ไกลเกินเอื้อม อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราแต่ละคนแล้วก็ได้ไม่ใช่เพราะว่าเรามีคุณค่าน้อยกว่าคนอื่น มีค่าไม่ควรแก่ “สิ่งดีที่สุด” ที่ใครก็อยากได้หากเป็นเพราะว่าเรามีค่าเกินกว่าที่จะไปแย่งชิงกับใคร..แม้ในสิ่งที่ขึ้นชื่อว่า “ดีที่สุด”สิ่งที่ฉันมี และสิ่งที่ฉันเลือกจึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉันเสมอดีที่สุดเพราะเหมาะสมที่สุดดีที่สุดเพราะไม่ทำให้เหนื่อยจนเกินไปดีที่สุด เพราะให้เรามีเวลาได้ชื่นชมแทนที่จะต้องเสียเวลาไปกับการวิ่งตามเราถูกสอนว่า เราต้องตามให้ทันโลก ไม่อย่างนั้นเราจะพลาดบางสิ่งที่คนอื่นชิงได้ไปก่อนดูเหมือนว่าโลกทั้งโลกจะเต้นระบำเป็นจังหวะรุมบ้าที่เร่งร้อนขึ้นทุกวันในขณะที่ใครบางคนกลับพิศมัยที่จะเยื้องย่างไปช้าๆในจังหวะวอลซ์โลกหมุนเร็วจนเราต้องวิ่งถึงจะตามทันและบางวันที่เหนื่อยหนัก ..ฉันก็ไม่อยากจะวิ่ง..ถ้าเราเดินช้าๆ ในขณะที่โลกหมุนเร็วๆเราอาจจะทรงตัวได้มั่นคงกว่าได้ตามประสงค์มากไป มันก็อาจจะไม่ดีบางที..ถ้าไม่ได้ดังประสงค์ หรือถ้าไม่ตั้งความหวังไว้มากไปนักชีวิตเราอาจจะสมปรารถนากว่าที่เป็นอยู่ก็ได้และวันนี้ ฉันก็เลือกที่จะเดินแทนที่จะวิ่งตามใคร..ต่อใครเพราะว่านั่นทำให้ฉันเห็นโลกทั้งใบได้ชัดเจนกว่าและรู้สึกลึกซึ้งถึงการไม่ได้ดังประสงค์..ทว่า…สมปรารถนา