ฝันถึงกาแฟสักแก้ว ริมทะเลสาป @ Dalat

บางครั้งเสี้ยวหนึ่ง ของการเดินทางแห่งชีวิต ก็นำมาซึ่งความเหนื่อยล้า ท้อใจ ผิดหวัง สมหวัง หัวเราะ และ ร้องไห้...

มีบ้างที่ร้องไห้ แต่สุดท้ายก็มีได้หัวเราะ
สิ่งที่แน่นอนก็คือความไม่แน่นอน
วันนี้ ผิดหวัง พรุ่งนี้อาจสมหวัง
แพ้แล้วได้อะไร...
ชนะแล้วได้อะไร...

และไม่ ว่า เราจะรู้สึกเช่นไร ชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อไปอย่างดีที่สุดค่ะ

...

วันนี้อาจมีหลายคนที่อกหักไม่มีชิ้นดี
ศาลาคนเศร้าวันนี้ จึงตัดสินใจพามาพักใจที่ทะเลสาปซวนเฮือง (Xuan Hoang Lake) ใจกลางเมืองดาหลาด (Dalat คนไทยมักจะอ่านว่า ดาลัด) ประเทศเวียดนาม มาจิบกาแฟร้อนๆ (หรือเย็นก็ได้ ตามใจชอบนะคะ) พักใจกันสักหน่อย แล้วค่อยไปต่อนะคะ

ภัตตาคารแห่งนี้ชื่อ Blue Water Restaurant ตั้งอยู่ริมทะเลสาปเลยค่ะ อากาศดี ลมเย็น ริมน้ำ ทำให้บรรยากาศโดยรอบผ่อนคลาย และเหมาะแก่การนั่งจิบกาแฟมาก... ลองชมบรรยากาศนะคะ

Xuan Hoang Lake




Blue Water Restaurant




พา มานั่งจิบกาแฟ หม่ำอาหารท่ามกลางบรรยากาศผ่อนคลาย




เอา ลูกสนมาให้ชมก่อน เดี๋ยวตอนต่อไปจะพาไปสูดกลิ่นต้นสนค่ะ หอมจริงๆ




กุหลาบพันปี (Rhododendron) ปลูกกันทั่วไป เต็มบ้านเต็มเมือง




ไวน์ที่นี่ก็ชื่อดัง แถมถูกมากมาย ขวดเล็กๆ ประมาณ 60 บาทเองค่ะ

สำหรับกาแฟที่นี่ขึ้นชื่อมาก เพราะเป็นแหล่งปลูกกาแฟชื่อดังของเวียดนามเชียวค่ะ จึงมีกาแฟสดๆ ให้ดื่มกันอย่างจุใจทีเดียว

คริ..คริ.. กวาดมาซะ 2 กิโลกรัม กินกันจนคาเฟอีนขึ้นสมองไปเลย
ว่าไปตรวจสุขภาพคราวหน้า จะขอหมอตรวจคาเฟอีนในเลือดด้วยอ่ะ 555

อาหารที่นี่ก็อร่อยและราคาไม่แพงค่ะ ที่ได้ลองชิม คือ กุ้งกระเทียมพริกไทย ผัดเห็ด 2 อย่าง ปอเปี๊ยะทอด ผัดผัก เกี๊ยวกุ้งที่เป็นกุ้งจริงๆ อร่อยทุกอย่าง แต่ไม่มีภาพมาฝากเลย อยู่ในท้องหมดแระ ถ่ายรูปไว้มะทัน
555

แม้ดาลัดจะเป็นเมืองในหุบ เขา แต่อาหารทะเลที่นี่ก็สดมาก ที่ขึ้นชื่อมากของที่นี่ คือ ผักสดค่ะ เพราะสดมากๆ จริงๆ ค่ะ

พักใจ..จนหายเหนื่อย สบายใจดีแล้ว ก็ออกชมเมืองดาลัดด้วยกันนะคะ

อากาศที่นี่เย็นสบาย เดินได้สบายๆ จึงอยากเอารูปนี้มาอวดค่ะ

ชมเมืองนี้แล้วเหมือนได้อมลูกกวาดค่ะ

หอ ไอเฟิลดาลัด เป็นสถานีวิทยุมั้งคะ




ภัตตาคารของโรงแรมโนโวเทล โรงแรมที่นี่ไม่มีติดแอร์ คอนเฟิร์มว่า อากาศไม่ร้อนค่ะ




ห้อง พักเราอยู่ตรงข้ามไอเฟิลจำลองเลยค่ะ




ใกล้ๆ โรงแรมมีโบสถ์คาทอลิค จำชื่อจริงมะได้
จำ ได้แต่เรียกกันเล่นๆ ว่า Chicken Church เพราะมีรูปไก่อยู่ยอดสูงสุดของโบสถ์ อ่ะค่ะ




ต้น สนอีกสัญลักษณ์ของเมืองดาลัด

อารัมบทแค่นี้ก่อน เดี๋ยวตอนหน้าจะพาเที่ยวเมือง Dalat ต่อค่ะ เมืองอะไรมะรุมีเสน่ห์จัง
เสีย นิดเดียว... แต่ยังมะบอกหรอกว่าอะไร... ค่อยเฉลยไปล่ะกันค่ะ

อ่านเที่ยวเวียดนามตอนก่อนหน้าได้ที่นี่ค่ะ

ย้อนรำลึกอดีตไปที่ Mue Ni หลังจากเดินเล่นริมหาดตามสมควร เราก็นัด Sinh Cafe มารับที่โรงแรมเพื่อเดินทาง ไปเมืองดาหลาดต่อค่ะ

รถมารับประมาณ 13.00 น. เป็นรถตู้เก่าๆ คนขับหน้าตาโหดๆ หน่อย แต่ก็ใจดีกว่าที่คิด เพราะระหว่างทางที่ขับขึ้นเขา ผ่านไร่กาแฟ หมู่บ้านชนบท พี่แกก็จอดรถให้พวกเราถ่ายรูปกันค่ะ

ระหว่างทางมีแวะพักริมทางให้เข้าห้องน้ำด้วย ดีว่าไปกันทั้งรถประมาณ 8 คน ก็เลยไม่ค่อยกลัวเท่าไร เพราะละแวกนั้นไม่มีอะไรเลยค่ะ นอกจากโรงน้ำชาแห่งนั้นกะป่าเขา

หลังจากขับรถวกวนไปหลายรอบเขา ก็แวะพักโรงเตี้ยมกลางป่า

เพื่อนที่เคยมาที่นี่แล้ว เล่าให้ฟังว่า ตอนนั้นทั้งรถมีกันแค่ 2 คน คือ เค้ากะเพื่อน พอคนขับรถจอดรถกลางป่าปุ๊บ มีหนาวกันเชียวค่ะ ว่า เค้าจะทำอะไรเราละปล่าวเนี่ย เพราะแถวนั้น มันแทบไม่มีอะไรเลย
แถมคนขับก็พูดภาษาอังกฤษมะค่อยได้ ได้แต่ชี้โบ้เบ้ว่า ลงไปชมวิวอ่ะ

เรา มาถึงดาหลาดประมาณ 17.00 น. กว่านิดหน่อย เห็นทะเลสาปซวนเฮืองกลางเมืองแต่ ไกล เห็นโรงแรม Empress ของพี่สุอยู่หน้าทะเลสาปพอดี ทำเอาตาร้อนไปเลยแหละ

แต่โรงแรม Novotel ของเราแม้จะไกลจากตลาดนิดนึง แต่ก็เห็น Mini Eiffel Tower ด้วยล่ะ นั่งรถ taxi มิเตอร์มาตลาดก็แสนถูกแค่ 20000 VDN หรือประมาณ 40 บาทเองค่ะ